18-06-2019
Concept fokbegeleidingsplan kortsnuiten Raad van Beheer. 

Standpunt E.G.C.N.: 
De E.G.C.N. staat voor de rashond en gelooft dat binnen de rasstandaard een gezonde en mooie rashond gefokt kan worden. Individuele verantwoordelijkheid van de fokker, gezondheidsonderzoeken, educatie en samenwerking zijn sleutelwoorden binnen onze vereniging. Veel regelgeving heeft in de afgelopen 10 jaar eraan bijgedragen dat populaties van enkele rassen sterk gedaald zijn en dat de genetische diversiteit verkleind is, zonder een significante verbetering in bepaalde gezondheidskenmerken. Door eenzijdige regelgeving (en handhaving) binnen de rashondenpopulatie, wordt de fokkerij van look-a-likes sterk gestimuleerd. Deze zogenaamde look-a-likes worden nu bijna zonder regels gefokt waardoor het welzijn en de gezondheid van deze honden sterk onder druk staat. Omdat er ook nauwelijks een goede identificatie en registratie (I&R) bestaat is controle en handhaving op welzijn en gezondheid bij deze honden niet mogelijk. Voor de E.G.C.N. een zeer ongewenste situatie. In de 'nieuwe' plannen en maatregelen wordt niet ingegaan op deze problematiek, waardoor de doelstelling om werkelijk meer gezonde honden in Nederland te krijgen niet gehaald zal worden. 

Reactie op fokbegeleidingsplan:
• De E.G.C.N. heeft draagvlak onder veel fokkers van kortsnuiten, een probleem is dat veel fokkers zich niet vertegenwoordigd voelen door hun bestuur van de RV, of dat bestuursleden van een RV geen fokkers vertegenwoordigen. Om een duurzaam plan te maken zal draagvlak nodig zijn onder de fokkers en zal de stem van de RV die deze fokkers vertegenwoordigen gehoord moeten worden. 

• De E.G.C.N. en andere RV hebben negatieve ervaringen met de communicatie met de Raad van Beheer. Afspraken worden niet nagekomen of er volgt geen reactie op vragen en opmerkingen. RV voelen zich hierdoor niet serieus genomen en draagvlak voor nieuwe plannen verminderd, hier moeten zichtbaar acties voor worden ondernomen om dit te verbeteren. 

• In ons standpunt staat genoemd dat wij in de exterieureisen binnen de rasstandaard willen blijven. De fokkerij is internationaal en de hobby is gericht op fokken en exposeren. Door nationaal de norm aan te passen isoleren wij ons. Het uiterlijk van bepaalde rassen verandert zo ingrijpend wanneer de CFR wordt aangepast, dat de unieke eigenschappen verloren gaan, het ras bestaat feitelijk niet meer. Wij stellen voor dat in overleg met het ministerie een
‘nee, tenzij…’-principe wordt aangehouden (er mag niet gefokt worden met honden met een CFR<0,3 tenzij de honden voldoen aan de opgestelde regels). Door een goede infrastructuur op te bouwen rond de gezondheids- en welzijnseisen kan dit de stamboomfokkerij positief beïnvloeden waardoor de populatie van de verschillende rassen kan groeien en de zogenoemde ‘look-a-like fokkerij’ wordt geremd.

• Op 5 juni is gesproken over een fokbegeleidingsplan voor 12 rassen, in het concept is de Bordeauxdog toegevoegd, op basis waarvan is dit gedaan?

• Keurmeesters zijn in Nederland goed opgeleid en kunnen een belangrijke rol hebben in het tegengaan van extreme raskenmerken en gezondheidsbeperkende eigenschappen. De RvB moet samen met de VKK dit verder intensiveren en verbeteren. Wij hebben grote bezwaren tegen de invoering van een gezondheidskeuring door een dierenarts van de BOB’s tijdens tentoonstellingen. 

• RV zijn op dit moment geïnformeerd door de RvB, wij willen echter in de toekomst een meer actieve rol in de besluitvorming spelen, mede omdat wij de fokkers representeren. • Inzet van andere rassen en look-a-likes is nu al mogelijk, wij staan voor gelijke regelgeving voor de alle stamboomhonden. Wij denken dat dit een positieve bijdrage kan leveren in het in stand houden van de numeriek zeer kleine rassen.

• Wij willen ons aansluiten bij het voorgelegde plan van de fokkerij van honden door ‘Pets for Life’, (België) dit plan sluit aan bij onze wensen en geeft de mogelijkheid om naast te kijken naar enkele individuele eigenschappen ook de genetische diversiteit in de populatie te behouden.

Voorstel fokbegeleidingsplan:
Wij stellen voor om na de discussieavond van 17 juni 2019 een kleine commissie te vormen met daarin max. 5 vertegenwoordigers (met inhoudelijke kennis van zaken) van de grootste rasverenigingen, om het plan verder uit te werken en weer voor te leggen aan de RV van alle genoemde rassen en daarna aan de ALV van de RvB. Dit om het plan inhoudelijk goed vorm te geven en draagvlak te creëren onder fokkende leden van de RV.

27-04-2019

Het gaat nu over de Mopshond, maar alle kortneuzige rassen zijn hiermee ook gemoeid:

Vergadering: Hotel v.d. Valk, Papendal, Arnhem, 25 april 2019.

Namens Commedia aanwezig: Jan Schop (secretaris), Marco Bentsink (penningmeester), Arjan Sterk (voorzitter), Marijke Gerritsen (bestuursmedewerker, kandidaat bestuurslid), Nicole Tolman (bestuursmedewerker, kandidaat bestuurslid, kwam aan het eind van de bespreking binnen).

Namens EGCN: Hildeward Hoenderken (voorzitter), Hans Boelaars (secretaris) en Monique Jansen (kernlid Mopshond)

De bespreking begint rond 20.15 uur in een zitje/hoekje van de openbare bar beneden het restaurant.

Hr. Hoenderken opent het gesprek door de aanwezigen te vertellen dat alle verwikkelingen rond de fokkerij van “Brachycephalic” (breedschedelige, ook wel kortsnuiten) tot stand zijn gekomen, terwijl de EGCN als gesprekspartner nooit betrokken is geweest. Hij heeft wel kennis genomen van de nota en de criteria ter handhaving van art. 3.4 (Dr. Marjan van Hagen) en vindt dat de beweringen in het rapport onvoldoende wetenschappelijk zijn onderbouwd. Door de onzorgvuldigheid waarmee alles tot stand is gekomen twijfelt hij aan de mogelijkheid tot handhaving en hij beweert niet onder de indruk te zijn van de kwaliteit van het rapport en vermoedt het geheel niet al te serieus te hoeven nemen: “Door eenzijdige interpretatie en onvolledige berichtgeving ontstaat een hetze die uitsluitend op stamboomhonden gericht is en blijven alle “look alikes” (lijken op) buiten schot; hetgeen in strijd met de wet op de gelijke berechtiging.”

De EGCN is voorstander van gezondheid voor alle honden, gezondheid mag geen voorrecht zijn alleen voor honden met een stamboom.

Het beleid kan zomaar weer veranderen en hij spreekt nogmaals zijn twijfel uit op de mogelijkheid tot handhaving.

Hr. Sterk deelt de mening van Hr. Hoenderken niet en hij spreekt zijn bezorgdheid uit en zegt alle ontwikkelingen zeer serieus te nemen. Hij zegt al veel tijd te hebben gestoken in gesprekken met beleidmakers en het schrijven van brieven aan de Raad van Beheer; hij vertelt dat hij de indruk heeft dat zijn correspondentie op een stapeltje (lastige post) verdwijnt en niet meer beantwoord wordt en hij heeft geen zin meer om hier nog tijd aan te besteden. 
Hij zoekt liever zijn heil in het stimuleren van de fokkerij van “bastaarden” door de Mops met met een ander ras (met lange neus) te kruisen.

Hr. Hoenderken zegt geen voorstander te zijn van de fokkerij van bastaarden en ziet mogelijkheden in een natuurlijke selectie om daarmee de neuslengte te laten toenemen.

Ter voorbereiding van deze bespreking werd de mail wisseling tussen Hr. Sterk en Mw. Roest (dierenarts RvB) toegestuurd en Hr. Boelaars merkt op dat Mw. Roest schreef dat ook zij zich niet kan voorstellen dat de verwachting van de Hr. Sterk ten aanzien van de Mops, de lijn van de overheid is:

Email Mw. Roest: “Uiteraard is het mogelijk dat de voorwaarden van de overheid leidend gaan worden. Vooralsnog zou dat een verbod betekenen op uw ras (de Mopshond) en ik kan me niet voostellen dat dat de lijn van de overheid is. Wat mij betreft is die richtlijn dus nog niet toepasbaar voor uw ras.”

De stamboomhond heeft een mooie staat van dienst en door het al jarenlang afnemen van DNA is de gezonde afstamming gegarandeerd.

Bij look alikes is de afstamming onzeker en weten we niet welke afwijkingen worden binnengehaald.

Even lijkt het erop dat beide verenigingen een ernstig verschil van mening hebben: de één wil wel, de ander wil geen ander ras inkruisen.

Hr, Boelaars merkt op dat toestemming voor het inkruisen van een ander ras niet ligt in de bevoegdheid van een rasvereniging, maar bij de RvB (Raad van Beheer).

Indien een lid van de EGCN toch graag een ander ras wil inkruisen zal het verzoek bij de RvB ingediend moeten worden, de EGCN zal dat niet blokkeren!

Het initiatief en de verantwoording blijft altijd bij onze fokkers.

Er ontstaat een wat ruzie achtige sfeer tussen beide voorzitters waarbij Hr. Sterk beweert dat de EGCN onbetrouwbaar is en zich niet houdt aan afspraken die gedaan zijn door Hr. Hoenderken over afstemming van de FVR. Hr. Hoenderken zegt dat hij zich dat wel herinnert en dat deze afstemming o.a. ging over de invoering van een inspanningstest voor Mopsen. Hoenderken beweert dat slechts een klein percentage Mopsen niet door deze test komt en vraagt hoe groot dit percentage ook alweer is. Mw. Gerritsen antwoordt ongeveer 2 á 3 %.

Hr. Hoenderken merkt op dat Commedia Topdown functioneert en niet doet wat de leden willen. De EGCN legt de verantwoording bij de leden en deze hebben zich tegen de inspanningstest uitgesproken met als reden dat het het veel tijd en moeite kost en slechts 2 % van de aangeboden honden de test niet doorstaat. Het blijkt dat bijna 100 % van de populatie fokdieren gezond is als het aankomt op een test die verband heeft op de neuslengte en ademhaling.

Hr. Sterkt blijft energie stoppen in de verschillen tussen Commedia en de EGCN, totdat Boelaars opmerkt dat er ook veel overeenstemming is en vraagt of het klopt dat beide RV niet blij zijn met de ontwikkeling tegen onze kortneuzige rassen. Hr. Sterk bevestigt dit, maar wil toch nog opmerken dat naar zijn mening het beleid van de EGCN mede de oorzaak is voor de minister om in de grijpen.

Hr. Hoenderken gaat hier niet op in en dringt aan op het zoeken van contact met alle RV’s die een kortneuzig ras vertegenwoordigen om daarmee de krachten te bundelen. Hij stelt voor om een WOB- verzoek in te dienen en te onderzoeken hoe alles tot stand gekomen is en welke rol onze RvB heeft gespeeld. Als het blijkt dat onze Raad heeft zitten slapen en onvoldoende is opgekomen voor de belangen van de kortneuzige rassen, dan vindt hij het indienen van een motie van wantrouwen op zijn plaats. Na de kortneuzige rassen komen mogelijk de kortbenige rassen aan de beurt en als voorbeeld wordt door Mw. Gerritsen al alle Bassets genoemd, de Teckel komt ook voorbij. (Kortbenigheid wordt op internet ook beschreven als een “ziekte”)

Hr Sterk herhaalt de indruk te hebben dat zijn naam bij de RvB al te vaak negatief in beeld is geweest en zegt geen zin meer te hebben in het nogmaals schrijven van een brief. Hr. Boelaars herhaalt desondanks zijn verzoek en zegt dat Hr Sterk als geen ander op de hoogte is van de correspondentie die al gevoerd is (de EGCN is immers geen partij geweest) en Hr. Sterk juist de aangewezen persoon is. Als de brief gereed is en ondersteund wordt door de andere verenigingen biedt Hr. Boelaars aan om zijn naam als secretaris EGCN onder de brief te zetten en reikt zijn hand naar Hr. Sterk die hem aanneemt. 

De bespreking wordt in prettige sfeer rond 21.00 uur afgesloten waarbij Commedia aanbiedt de consumpties voor haar rekening te nemen.
Notulist, Monique Jansen